شمارهٔ ۱۲۳ - قطعه (خطاب به استاد جلال همایی)
به گلگشت جنان گل میفرستم
                        به رضوان شاخ سنبل میفرستم
                        به هندستان فضل و خلر علم
                        می و موز قرنفل میفرستم
                        ستاک نرگس وشاخ بنفشه
                        به ساری و به آمل میفرستم
                        حدیث خوش به قمری میسرایم
                        سرود خوش به بلبل میفرستم
                        به امریکی تمول میفروشم
                        به پاریسی تجمل میفرستم
                        به قابوس و به صابی از رعونت
                        خط و شعر و ترسل میفرستم
                        ز خودبینی و رعنایی و شوخی است
                        که جزوی را سوی کل میفرستم
                        به جلفای صفاهان از سر جهل
                        شراب صافی و مل میفرستم
                        به تبت مشک اذفر میگشایم
                        به ماچین تار کاکل میفرستم