رباعی شمارهٔ ۱۷

عراقی / دیوان اشعار / رباعیات

آن دوستی قدیم ما چون گشته است؟
مانده است به جای؟ یا دگرگون گشته است؟
از تو خبرم نیست که با ما چونی
باری، دل من ز عشق تو خون گشته است