رباعی شمارهٔ ۲۵

اوحدی / دیوان اشعار / رباعیات

زلفت، که چو حلقهٔ کمند افتادست
از وی دل عالمی به بند افتادست
در پای تو افتاد و شکستش سر از آنک
آشفته ز بالای بلند افتادست