شمارهٔ ۱۶

عطار / مختارنامه / باب بیست و یکم: در کار با حق گذاشتن و همه از او دیدن

ای دوست ز اندوه دل ریش چه سود
پیش از من و تو چو رفت از پیش چه سود
صد سال و هزار سال اگر سارَخْکی
بر سندانی همی زند خویش چه سود