شمارهٔ ۴۴

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

دل در خم آن زلف چو زنجیر بماند
سر بر خط تو دو پای در قیر بماند
مشکِ سرِ زلفِ تو دلِ ما بربود
ما را، جگرِ سوخته، توفیر بماند