رباعی شمارهٔ ۳۳۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

دور است ز تو نظر بهانه اینست
کاین دیدهٔ ما هنوز صورت بین است
اهلیت روی تو ندارد لیکن
چون برکند از تو دل که جان شیرین است