شمارهٔ ۳۶

عطار / مختارنامه / باب هفتم: در بیان آنکه آنچه نه قدم است همه محو عدم است

چون در ره این کار مرا دید فزود
آمد غم کار و دیدهٔ دید ربود
چشم دل دوربین درین بحر محیط
چندان که فرو دید، فرا دید نبود