رباعی شمارهٔ ۴۸۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن روز که عشق با دلم بستیزد
جان پای برهنه از میان بگریزد
دیوانه کسی که عاقلم پندارد
عاقل مردی که او ز من پرهیزد