رباعی شمارهٔ ۱۱۹

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن پیش روی که جان او پیش صف است
داند که تو بحری و جهان همچو کفست
بی‌دف و نیی، رقص کند عاشق تو
امشب چه کند که هر طرف نای و دفست