شمارهٔ ۴۸

عطار / مختارنامه / باب چهل و پنجم: در معانیی که تعلق به گل دارد

چون شور ز گل در دل بلبل افتاد
در هر رگ او هزار غلغل افتاد
از باد صبا شور ز عالم برخاست
وز گریهٔ ابر خنده بر گل افتاد