شمارهٔ ۱۷

عطار / مختارنامه / باب پانجدهم: در نیازمندی به ملاقات همدمی محرم

هر دل که نه در زمانه روز افزون شد
نتوان گفتن که حال آن دل چون شد
بس عقل، که بی پرورش دایهٔ فکر
طفل آمد و طفل از جهان بیرون شد