رباعی شمارهٔ ۳۹۳

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

گفتی چونی بنده چنانست که هست
سودای تو بر سر است و سر بر سر دست
میگردد آن چیز بگرد سر من
نامش نتوان گفت ولیکن چه خوش است