رباعی شمارهٔ ۲۶۰

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

گفتم که گهی چند نپرسم خبرش
تا بوک برون شد تکبر ز سرش
خود هست کرشمه هر زمان بیشترش
اکنون من و زاری و شفیعان درش