رباعی شمارهٔ ۱۷۳۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای دوست ز من طمع مکن غمخواری
جز مستی و جز شنگی و جز خماری
ما را چو خدا برای این آوردست
خصم خردیم و دشمن هشیاری