رباعی شمارهٔ ۱۶

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

همواره چو بخت خود جوانی بادت
چون دولت خویش کامرانی بادت
ای مایهٔ زندگانی از نعمت تو
این شربت آب زندگانی بادت