شمارهٔ ۳۵

عطار / مختارنامه / باب چهل و پنجم: در معانیی که تعلق به گل دارد

بلبل به سحرگه غزلی تر میخواند
تا ظن نبری کان غزل از بر میخواند
از دفتر گل باز همی کرد ورق
وز هر ورقش قصّهٔ دیگر میخواند