شمارهٔ ۱۰۰

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

من شمع توام که گر بسوزم صد بار
گویی که ز صد رسیده نوبت به هزار
چون شمع نداریم زمانی بیکار
تا میسوزم به درد و میگریم زار