بخش ۱۲۲ - در بیان فضیلت احتما و جوع

مولوی / مثنوی معنوی / دفتر پنجم

جوع خود سلطان داروهاست هین
جوع در جان نه چنین خوارش مبین
جمله ناخوش از مجاعت خوش شدست
جمله خوشها بی‌مجاعتها ردست