رباعی شمارهٔ ۶۵

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

هجران تو دوش چون به من درنگریست
بنشست و به های‌های بر من بگریست
گریان بر وصل شد که تدبیرم چیست
تا چند به جان دیگران خواهی زیست