شمارهٔ ۱

عطار / مختارنامه / باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

صد دریا نوش کرده اندر عجبیم
تا چون دریا از چه سبب خشک لبیم
از خشک لبی همیشه دریا طلبیم
ما دریاییم خشک لب زین سببیم