رباعی شمارهٔ ۱۸۵

گر با تو فلک بدی سگالد، چه کنی؟
ور سوخته‏ای از تو بنالد، چه کنی؟
ور غم زده‏ای شبی به انگشت دعا
اقبال تو را گوش بمالد، چه کنی؟