شمارهٔ ۴۵

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

ای گم شده از جای به صد جای پدید
پیش تو نه جان نه عقل خود رای پدید
روزی صد ره ز پای رفتم تا سر
لیکن تو نه در سری نه در پای پدید