شمارهٔ ۳۷

عطار / مختارنامه / باب چهل و پنجم: در معانیی که تعلق به گل دارد

تاگل ز گریبان چمن سر بر کرد
بلبل هر دم مشغلهٔ دیگر کرد
چون خندهٔ گل ز غنچه بس زیبا بود
در تاخت صبا و دهنش پر زر کرد