رباعی شمارهٔ ۳۴۹

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

هرچ از چو تویی نزیبد ای دوست مکن
وین خیره‌کشی گرچه ترا خوست مکن
گفتی ببرم جان تو و باکی نیست
جانا نه ز بهر جان نه نیکوست مکن