شمارهٔ ۸

عطار / مختارنامه / باب شانزدهم: در عزلت و اندوه و درد وصبر گزیدن

چون درد ترا تا به ابد درمان نیست
گر شاد شوی به قطع جز نقصان نیست
هرگز ز طرب هیچ نخیزد بنشین
در اندوهی که هرگزش پایان نیست