رباعی شمارهٔ ۲۹۷

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

روزی که به حیلت به شب تیره برم
می‌گویم شکر و باز پس می‌نگرم
بنگر که ز عمر در چه خون جگرم
تا روز گذشته را غنیمت شمرم