شمارهٔ ۴۳

عطار / مختارنامه / باب چهل و پنجم: در معانیی که تعلق به گل دارد

با گل گفتم که داد بستان و برو
آب رخ خود خواه ز باران و برو
گل گفت که برمن ابر از آن میگرید
یعنی که بشوی دست از جان و برو