شمارهٔ ۳۰

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

چون هر نفسی ز درد مهجورتری
هر روز درین واقعه معذورتری
نزدیک مشو بدو و زو دور مباش
کانگاه که نزدیکتری دورتری