شمارهٔ ۴۳

عطار / مختارنامه / باب بیست و چهارم:درآنکه مرگ لازم وروی زمین خاک رفتگانست

از مرگ، چو آب روی دلخواهم شد
با او به دو حرف قصّه کوتاهم شد
گفتم: «چو شدی کجات جویم جانا»
گفتا که چه دانم که کجا خواهم شد