شمارهٔ ۵۹

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

مشکین رسنت چو پردهٔ ماه شود
بس پرده نشین که زود گمراه شود
ور چاهِ زنخدانت ببیند بیژن
دانم که بدان رسن فراچاه شود