شمارهٔ ۲

عطار / مختارنامه / باب هفدهم: در بیان خاصیت خموشی گزیدن

فرّخ دل آن که مُرد حیران و نگفت
صد واقعه داشت، کرد پنهان و نگفت
دردِ تو نگاه داشت در جان و نگفت
اندوه تو کرد ورد پایان و نگفت