شمارهٔ ۱۱

عطار / مختارنامه / باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترک دنیا کردن

چون مردن تو چارهٔ یکبارگی است
مردانه بمیر! این چه بیچارگی است
تو خون و نجاستی و مشتی رگ و پی
انگار نبود، این چه غم خوارگی است