شمارهٔ ۵۸

عطار / مختارنامه / باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

کس را دیدی ز خود نفور افتاده
در فرقت خویشتن صبور افتاده
فی الجمله اگر نشانِ ما میطلبی
ماییم همه ز خویش دور افتاده