شمارهٔ ۳۴

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

آن روز که روی دلستان نتوان دید
از بینایی نام ونشان نتوان دید
او مردم چشم ماست چون میبرود
شک نیست که بعد ازین جهان نتوان دید