رباعی شمارهٔ ۱۴۷۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

دل برد ز من دوش به صد عشق و فسون
بشکافت و بدید پر زخون بود درون
فرمود در آتشش نهادن حالی
یعنی که نپخته است از آنست پر خون