رباعی شمارهٔ ۱۷۶۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای نفس عجب که با دلم همنفسی
من بندهٔ آن صبح که خندان برسی
ای در دل شب چو روز آخر چه کسی
هم شحنه و دزد و خواجه و هم عسسی