رباعی شمارهٔ ۶۴۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

چون زیر افکند در عراق آمیزد
دل عقل کند رها ز تن بگریزد
من آتشم و چو درد می برخیزم
هر آتش را که درد می‌برخیزد