شمارهٔ ۴۱

عطار / مختارنامه / باب دهم: در معانی مختلف که تعلّق به روح دارد

مرگ است خلاص عالم فانی را
درهم چه کشی ز مرگ پیشانی را
گر مزبلهٔ تن تو را مرگ رسید
با مرگ چکار جان تو با جانی را