رباعی شمارهٔ ۳۵۴

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

شب رو که شبت راهبر اسرار است
زیرا که نهان ز دیدهٔ اغیار است
دل عشق‌آلود و دیده‌ها خواب‌آلود
تا صبح جمال یار ما را کار است