رباعی شمارهٔ ۱۹۶۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

مه دوش به بالین تو آمد به سرای
گفتم که ز غیرتش بکوبم سر و پای
مه کیست که او با تو نشیند یک جای
شب گرد جهان دیده و انگشت نمای