شمارهٔ ۲۱

عطار / مختارنامه / باب چهل و پنجم: در معانیی که تعلق به گل دارد

گل گفت: که گه زخم زند صد خارم
گه باد به خاک ره فشاند خوارم
گه مردِ گلابگر بر آتش نهدم
آخر منِ غم کش چه جنایت دارم