شمارهٔ ۳۸

عطار / مختارنامه / باب بیست و ششم: در صفت گریستن

شبرنگ خطت که رام افسونم بود
میتاخت به تک که تشنهٔ خونم بود
بر روی آمد، تو گویی از گرم روی
شبرنگ خط تو، اشک گلگونم بود