رباعی شمارهٔ ۱۶۸۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

امشب برو ای خواب اگر بنشینی
از آتش دل سزای سبلت بینی
ای عقل برو که تو سخن می‌چینی
وی عشق بیا که سخت با تمکینی