رباعی شمارهٔ ۱۶۳۵

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

گفتم چکنم گفت که ای بیچاره
جمله چکنم بسازم آن یکباره
ور خود چکنم زیان شوی آواره
آنجا بروی که بوده‌ای همواره