شمارهٔ ۱۰

عطار / مختارنامه / باب بیست و چهارم:درآنکه مرگ لازم وروی زمین خاک رفتگانست

ره بس دور است توشه بردار و برو
فارغ منشین تمام بردار وبرو
تا چند کنی جمع که تا چشم زنی
فرمان آید که جمله بگذار و برو