رباعی شمارهٔ ۲۱۰

سنایی / دیوان اشعار / رباعیات

درد دلم از طبیب بیهوده مپرس
رنج تنم از حریف آسوده مپرس
نالودهٔ پاک را از آلوده مپرس
در بوده همی نگر ز نابوده مپرس