شمارهٔ ۱۱

عطار / مختارنامه / باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی

از آرزوی یقین چو مینتوان زیست
بر خلق بباید ای خردمند! گریست
کاینجا که بود هیچ نمیداند کیست
وانجا که رود حال نمیداند چیست