شمارهٔ ۳۹

عطار / مختارنامه / باب چهل و ششم: در معانیی که تعلّق به صبح دارد

گر صبح شبی واقعهٔ من دیدی
در پرده شدی پردهٔ من نَدْریدی
ور دم نزدی یک سخنم نشنیدی
تا حشر دمش فرو شدی نَدْمیدی