رباعی شمارهٔ ۱۶۲۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

جانیست غذای او غم و اندیشه
جانی دگر است همچو شیر بیشه
اندیشه چو تیشه است گزافه مندیش
هان تا نزنی تو پای خود را تیشه