شمارهٔ ۱۵

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

گر قصد فلک کنم به پیشان نرسم
ور عزم زمین کنم به پایان نرسم
دانم که پس و پیش ز هم مسدود است
گر جان بدهم به گردِ جانان نرسم